Zending – nu even niet?

De kerk is nu helemaal niet in staat om missionair te zijn. Dat schrijft (hervormde) dominee Dekker (te Mastenbroek). Ik geef eerst een korte samenvatting en de slotalinea van het artikel, en vervolgens leg ik daarnaast een filosofische typering van de huidige tijd.

Samenvatting
Kort samengevat stelt hij dat de dadendrang in evangelisatie en gemeente-opbouwprojecten, genuanceerd moet worden.

De aandacht binnen de orthodoxie is de afgelopen jaren verlegd van een accent op geloof en rechtvaardiging naar een accent op navolging en ethiek. Waar we vroeger gevraagd hadden: Hoe kan ik geloven? Vragen we nu: Hoe kan ik Jezus volgen? Het accent ligt niet meer op wat God voor ons doet, maar op wat wij voor God doen.

Maar er is een tijd voor evangeliseren en een tijd voor bezinnen. En bovenal moeten we beseffen dat Jezus Christus soeverein is, ook als het gaat om hoe groot of klein de kerk in Nederland is en zal worden. De rol van preken is in de bijbel ook niet altijd om gehoord te worden, maar soms juist om te bevestigen dat het evangelie tegen dovemansoren is gezegd (wij prediken om daarmee te openbaren dat de wereld níét hoort). Er komt een moment waarop je moet zeggen: „Zoek het nu maar even zelf uit.” Die aristocratische houding heeft Jezus ook laten zien.

Het artikel besluit met:

Wat wij weer moeten gaan doen, is geloven in de soevereiniteit van de gekruisigde Christus. Verder niks. Het wezen van de kerk ligt niet in haar daden. Daarom hoort de zending ook niet tot het wezen van de kerk. In de kerk vieren we wat God aan ons doet. Dan komt wat wij aan God doen. Daarna komt wat wij als gemeente van Christus voor elkaar doen. En dan komt wat de kerk voor de wereld doet. Wie die orde door elkaar haalt, gooit alles in de war en daar is de malaise van de kerk op terug te voeren.

Filosofische typering
Gisteren hoorde ik (in een cultuur-filosofische lezing van Gijs van Oenen) een aardige typering van onze huidige (maatschappij-)mentaliteit: we zijn metaalmoe van de emancipatie, we kunnen vanalles, we moeten vanalles, en in reactie daarop (en tegelijk bevestiging daarvan) zeggen we: ‘nu even niet’ (Centerparcs-reclame).

Vergelijking
Als ik deze twee (het artikel en die lezing) naast elkaar leg, zie ik een grote overeenkomst (‘nu even niet’ en: ‘er is een tijd voor evangelisatie en een tijd voor bezinning (…) zoek het nu maar even zelf uit’). Maar tegelijk een groot verschil: de hedendaagse mens zoekt rust in een eigen besluit om ‘nu even niet’ druk te zijn, terwijl de kerk rust mag zoeken omdat de Heer van de kerk soeverein is. Dit laatste zal tot een diepgaandere ontspanning leiden dan het eerste. Bij het eerste blijft de onzekerheid: is het wel verantwoord om nu niet bezig te zijn, loop ik geen kansen mis, enzovoorts. Bij het tweede is de onzekerheid vervangen door vertrouwen: het loopt onze Heer niet uit de hand.

Terug de bunker in?
Nu hoor ik al meerdere reacties vanuit onze kerken: zie je wel, we gaan weer terug de bunker in, dat hadden we nu juist achter ons gelaten…
Maar dan zeg ik: in een tijd waarin evangelisatie zo hoog in het vaandel staat, hoe kan het dat er steeds meer jongeren afhaken? Is de dadendrang niet ten koste gegaan van de opbouw van de kerk als als lichaam van Christus? Ik bedoel: zijn we niet bezig om vingers en tenen te verliezen (zo niet erger) in onze haast om vanalles te doen? Straks rennen we nog als een kip zonder kop…

update

Waar blijven die nieuwe berichten op deze blog?

Mijn nederige excuses aan mijn geliefde volgers!

Ik zal in deze post uitleggen waardoor ik niet zo trouw heb geblogd de afgelopen tijd. Met mij gaat het goed, maar ik heb het wel druk (met studie, vrienden en de BGJ). Met mijn man gaat het niet goed: hij zit thuis, omdat zijn batterij na jaren slecht slapen nu echt leeg is. De oorzaak van het slechte slapen is nog niet ontdekt. Symptomen: nog steeds niet vaak kunnen doorslapen (een relatief goede nacht houdt in zijn geval in dat hij 2 of 3 keer wakker is geworden, maar het gebeurt ook (te) vaak dat hij 5 keer of vaker wakker wordt); slecht uit zijn woorden kunnen komen; slechte concentratie; druk in zijn hoofd; over-alert reageren op onverwachte dingen.

Er is al vrij veel onderzocht, en nu is hij op advies van de huisarts begonnen met een paardenmiddel om zijn centrale zenuwstelsel wat minder alert te maken; het geeft hem in ieder geval wat rust in zijn hoofd, en er lijken meer (relatief) goede nachten te zijn. Maar of het op de lange termijn voldoende is…?

We zijn de Here dankbaar dat Wilco nu een huisarts heeft getroffen die de boel wel echt wil aanpakken, en een begeleider op zijn werk die begrip heeft. We bidden voor herstel en voor draagkracht.

Gelukkig is hij niet depressief. En om echt te ontspannen moet Wilco af en toe leuke dingen doen. Familiebezoek, vogels spotten (o.a. kramsvogel, staartmeesjes en koperwieken in de wijk), sci-fi-avond, spelletjesavond. En elke dag in ieder geval naar buiten.

Doordat Wilco nu dus thuis zit, is de rust voor mij een beetje meer weg. Ik kom daardoor minder snel aan studeren toe. En aan bloggen. Er zijn ergere dingen.

nieuwjaarswens

Voor al mijn trouwe lezers (en beter laat dan nooit…):

(De grote foto: Praag, Karelsbrug; de inzetten met de klok mee: Vilnius (Litouwen) townhall square, Krakow Michael Jackson-marionet, Krakow straatminiatuur, trein tussen Straatsburg en Parijs.)

Studievoortgang

Laat ik weer eens posten hoe het met mijn studie staat.

Afgelopen week heb ik weer een vak afgerond: geschiedenis van het privéleven – bronnen en benaderingen. Dat is een 8 geworden. Ik vond het een erg boeiend vak, o.a. over speelgoed in de middeleeuwen, hoe kinderen tegen hun ouders aangekeken hebben in de loop der tijd, hoe in de afgelopen eeuw de tijdsbesteding van huisvrouwen is veranderd…

Nu hoef ik nog maar één vak voor mijn propedeuse, maar eerst ga ik een postpropedeusevak doen: denken over cultuur, waarin o.a. Foucault en Bourdieu aan het woord komen.

De cijfers van m’n propedeuse zijn dus (op dat laatste vak na):

• Oriëntatiecursus cultuurwetenschappen (8,6 ECTS): 8
• Inleiding in de filosofie (8,6 ECTS): 7
• Inleiding in de letterkunde (8,6 ECTS): 9
• Inleiding in de kunst (8,6 ECTS): 9
• Schrijfpracticum 1: zakelijk schrijven (4,3 ECTS): 7
• Ancien régime (4,3 ECTS): 6
• Veranderende grenzen 1: Nationalisme in Europa (1815-1919) (4,3 ECTS): 7
• Veranderende grenzen 2: Nationalisme in Europa (1919-1989) (4,3 ECTS): 6
• Geschiedenis van het privéleven (4,3 ECTS): 8

Gemiddeld is dit (gerekend naar het aantal ECTS) een 7,7. Er is maar één vak dat ik heb moeten herkansen: VG 2.

Oriëntatiecursus cultuurwetenschappen

8.6

8

Evangelisatie – bijbelstudie als aanvulling

DTEG-project

Bij ons in de gemeente volgen we een zogenaamde ‘DTEG-cursus’. DTEG staat voor Deputaten Toerusting Evangeliserende Gemeenten (zie ook hun website). De cursus is een combinatie van kerkdiensten, studiemateriaal en groepsbesprekingen daarvan op de huiskringen. Het materiaal is m.i. redelijk samen te vatten onder de noemers ‘praktisch, gericht op directe toepassing en persoonlijke ontwikkeling’. Daarbij wordt veelal direct aangesloten bij teksten uit de evangeliën.

Extra materiaal

Op onze huiskring bleek behoefte te zijn aan een iets bredere bijbelstudie. Op hun verzoek heb ik onderstaande bijbelstudie gemaakt. Zij vonden het een waardevolle aanvulling, In de bespreking zijn meerdere onderwerpen aan de orde gekomen. De vraag naar de concrete toepassing van wat in de bijbelstudie naar voren kwam, kwam automatisch op.

Bijbelstudie over evangelisatie

Inleidend: De discipelen hebben in hun onderwijs aan de gemeenten doorgegeven wat de gemeenten als taak hadden. In de bijbelstudie hieronder willen we kijken naar een aantal evangelisatie-lessen van de apostelen.

update – beetje te druk

Afgelopen tijd heb ik het een beetje te druk gehad, waardoor ik niet echt toekwam aan mijn blog. Ik moest even op de rem. Nu gaat het wel weer, maar ik moet uitkijken dat ik niet te snel weer alles op wil pakken – en zorgen dat ik genoeg leuke, ontspannende dingen plan.

Als het dus tegenvalt dat hier niet zo regelmatig berichtjes meer verschijnen: mijn excuses.

Intussen gaat veel gewoon weer door: studie, bgj, gemeente-activiteiten en huishouden; straks komt daar werk bij (voor Uitgeverij Noordhoff).

Tussendoor zijn Wilco en ik trouwens nog op een krantenfoto beland:

Foto uit het RD

Het artikel waar deze foto bij stond, is hier te vinden.

Jiří Anderle: cultuurkritiek

Deze zomer zijn we o.a. in Praag geweest. Daar liepen we in een museum aan het grote plein (in het Stone Bell House) tegen een tentoonstelling aan van de hedendaagse kunstenaar Jiří Anderle. Wij kenden deze man nog niet, maar het was een boeiende kennismaking. Een man die over cultuur en over mensen nadenkt, erop reageert, de verwarring uitbeeldt, hoopt, en weer bij de verwarring uitkomt. Een scherp oog voor het kwaad in de mens. Ik herkende veel van wat hij signaleert in de wereld, deel veel van zijn kritiek ook. En de manier waarop hij wortelt in de geschiedenis en de kunst, vind ik bijzonder boeiend. Dit relativeert de eigen tijd op eenzelfde manier als hoe Prediker tegen tijd aankijkt 🙂

De tentoonstelling begon met een intrigerend citaat:

Tekstverwijzingen

Nog een nieuw artikel voor de BGJ voor de helprubriek van de volgende Stimulans, onder de titel ‘tekstverwijzingen’. Dit is een voorlopige versie. (Online kun je trouwens tekstverwijzingen vinden op www.biblija.net bij de Statenvertaling-Jongbloed en -’77 (vb), en in het Engels op www.blueletterbible.org (vb).)

Op www.bgj.nl/stimulansxl staan extra tips voor de bespreking van dit artikel.

In sommige bijbels staan tekstverwijzingen: in voetnoten of in kaders wordt een tekst genoemd die met het bijbelgedeelte te maken heeft. Hoe kun je deze verwijzingen zinvol gebruiken in je bijbelstudie?

Concordantie gebruiken

Hieronder volgt een artikel van mijn hand dat in het blad Stimulans van de BGJ staat, in de ‘helprubriek’ wederom. Het onderwerp: het gebruik van een concordantie. 

Samenvatting: Bij voorstudie kun je hulpmiddelen gebruiken. Dit keer wordt vooral de concordantie besproken, wanneer je die gebruiken kunt, en hoe. Met de concordantie kun je verbanden in de bijbel ontdekken. Maar soms is het geen inhoudelijk verband, alleen een klank-verband. Dan is een commentaar handig.

Opwekking en psalm 132

Net vanmorgen heb ik psalm 132 gezongen, een psalm die aansluit bij een gedeelte dat wij afgelopen week aan tafel lazen: 1 kronieken 17, waarin David zich voorneemt een huis voor de Here te bouwen.

Toen ik zocht naar de berijmde versie van psalm 132 op internet (gevonden bijna onderaan deze link), kwam ik deze preek tegen, waarin de psalm heel mooi wordt besproken.

Vanmiddag kwam ik dit tegen: handreiking voor een evenwichtige plek voor ‘Opwekking’ in de liturgie, door Deputaten Kerkmuziek. Als ik de diepgang van psalm 132 vergelijk met veel van de opwekkingsliederen die ik ken (deels geselecteerd, deels ook niet), dan valt een en ander op. O.a. dat er in de psalm gepleit wordt op de vaste basis van Gods beloften, waar bij Opwekking geroepen wordt om vervulling van het eigen verlangen.

Wellicht dat ik dit nog een keer verder ga uitspitten.

Overigens voor de lijn in de bijbel, met nadruk op de Richteren en Ruth, en het verschil tussen David en Saul: daar kwam ik een powerpointpresentatie over tegen: http://www.buijten.nl/klapwijk/OT5.ppt